1- غسل پیش ازبیرون رفتن برای سفر زیارت
2-ترک کلام بیهوده ولغوومخاصمه ومجادله در راه
3- غسل برای زیارت هر امامی وآنکه بخواند دعای وارده آن را.
4-طهارت ازحدث کبری و صغری
5 - پوشیدن جامه های پاک و پاکیزه و نو،ونیکو است سفید بودن رنگ آن
6- در وقت رفتن به روضه مقدسه ، گامها را کوتاه برداشتن وبا آرامی و،وقارسیر نمودن و خاضع وخاشع بودن وسر به زیر انداختن وبه بالا واطراف خود التفات ننمودن .
7- خوشبو نمودن خود را درغیر زیارت امام حسین (ع)
8- در وقت رفتن به حرم مطهر زبان را به ذکر تکبیر وتحمید وتسبیح وتهلیل وتمجید مشغول کردن وبه صلوات فرستادن بر محمد وآل محمد (ع) دهان را معطر نمودن.
9- بردر حرم شریف ایستادن و اذن دخول طلبیدن وسعی در تحصیل رقت قلب وخضوع وشکستگی خاطر نمودن بتصور وفکر در عظمت وجلالت قدر صاحب آن مرقد منور واینکه می بیند ایستادن اورا ومی شنود کلام اورا وجواب می دهد سلام اورا.......
10-بوسیدن عتبه عالیه وآستانه مبارکه را
11- مقدم داشتن پای راست در وقت داخل شدن ومقدم داشتن پای چپ در وقت بیرون رفتن مانند مساجد.
12- رفتن نزد ضریح به نحوی که بتواند خود را به آن به چسباند تکیه کردن و بوسیدن آن.
13- در زیارت معصومین پشت به قبله روبه حضرت زیارت خواندن
14- ایستادن دروقت خواندن زیارت اگر عذری ندارد از ضعف ودرد کمر ودرد پاوغیره.
15-گفتن تکبیر هنگام دیدن قبرپیش از شروع درخواندن زیارت.
16-خواندن زیارات ماثوره( مانند زیارت جامعه کبیره وامین الله)
17 – بجا آوردن نماز زیارت واقل آن دو رکعت است (خواندن دو رکعت نماز زیارت برای هر یک ازائمه (ع)
18-
خواند سوره ،یس در رکعت اول وسوره الرحمن در رکعت دوم اگر برای آن زیارتی
که نماز آن را می خواند کیفیت مخصوصی ذکر نفرموده باشند.
19- تقدم نماز جماعت بر زیارت ونماز مستحبی
20 - تلاوت قرآن در نزد ضرایح مطهره و هدیه کردن ثوابش به روح مقدس مزور
21- ترک نمودن سخنان ناشایسته وکلمات لغو وبیهوده واشتغال به صحبتهای دنیویه
22-بلند نکردن صدای خود دروقت زیارت
23- وداع کردن امام (ع) در وقت بیرون رفتن از بلد .
24- توبه واستغفار نمودن به جهت گناهان .
25- انفاق بقدر میسور بر خادمان آستانه شریفه .
26- انفاق واحسان بر فقرا و مجاورین و مساکین متعففین بلد امام (ع) خصوصا سادات واهل علم ....
27- تعجیل کردن دربیرون رفتن است دروقتی که درک کرد حظ خود را از زیارت ...
28-
در وقتی که زنها می خواهند زیارت کنند بایست که خودرا ،جداکنند از مردان
،وتنها زیارت کنند ، واگر در شب زیارت کنند اولی است وباید تغییر وضع کنند
،یعنی لباس خوب وعالی را به لباس پست بدل کنند که شناخته نشوند،ومخفی
وپنهان بیرون آیند که کسی کمتر ایشان را ببیند وبشناسد ........[1]
[1] _قمی شیخ عباس ، مفاتیح الجنان ص565
نوشته
های فوق از کتاب یاحسین کربلا نوشته حجت الاسلام علی اسماعیلی کریزی است
ودر شماره های آینده از کتاب حرمین شریفین در معرفی اماکن مکه ومدینه
استفاده خواهد شد
تاریخ اماکن عتبات عالیات (88) از کتاب یاحسین کربلا نوشته حجت الاسلام علی اسماعیلی کریزی
http://barrud.rasekhoonblog.com/