تاریخ اماکن عتبات عالیات (72) از کتاب یاحسین کربلا نوشته حجت الاسلام علی اسماعیلی کریزی
شیخ کلینی ، نامش محمد ، پدرش یعقوب بن اسحاق کلینى رازى از بزرگان شیعه در زمان غیبت صغرا است.او در عهد امامت امام یازدهم، در دهى به نام کلین در ۳۸ کیلومترى شهر رى و در خانهاى مملو از عشق و محبت به اهل بیت علیهمالسلام چشم به جهان گشود.پدرش یعقوب بن اسحاق که مردى با فضیلت و پاک سرشت بود از همان دوران کودکى تربیت فرزندش را بر عهده گرفت و با زبانِ عمل، اخلاق، رفتار و آداب اسلامى را به او آموخت. آرامگاه یعقوب بن اسحاق در روستاى کلین ، نزدیک حسن آباد شهر رى واقع شده است .دایى کلینى که خود محدثى بزرگ بود و از شیفتگان مکتب اهل بیت به شمار مىرفت، در تعلیم و تربیت وى نقش بسزایى داشت. این مرد دانشمند که: علاّن ، نامیده مىشد، در سفر حج و در راه زیارت خانه خدا به شهادت رسید. کلینى توانست در دوران کودکى از محضر این عالم شهید و پدر بزرگوارش کسب فیض نموده و با منابع علم حدیث و رجال آشنا گردد. بعد از طى تحصیلات ابتدایى براى پیمودن مدارج کمال انسانى به شهر رى که در آن عصر از مرتبه علمى خاصى برخوردار بود مسافرت کرد.شهر رى که در آن روزگار قلب ایران محسوب مىشد، به نقطه برخورد آراء و نظرات فرقه هایى چون اسماعیلیه و مذاهبى چون شافعى، حنفى و شیعى مبدل شده بود.کلینى در این زمان در ضمن تحصیلات خود نه تنها با عقاید و نظرات مذاهب و گرایشهاى مختلف آشنا شد،بلکه به ماهیت برخى ازحرکتهایى که مىرفت تشیع را از مسیرخود منحرف کندپى برد. عصر کلینى را باید، عصر حدیث، نامید. او با شناخت موقعیت زمانى و پى بردن به این مسأله که این عصر گذرگاه تشیع است و اگر احادیث و روایات از این بحران بگذرند براى همیشه تشیع مىتواند سالم و به دور از التقاط و انحراف مسیر خود را ادامه دهد ؛ شهر رى را که تازه دوست داران مکتب علوى در آن به قدرت رسیده بودند، با همه زیبائیها و جاذبه هایش رها کرده و به سوى قم، شهر محدثان و راویان، هجرت نمود و از محضر اساتید مختلفی از جمله احمدبن محمد بن عیسی اشعری که به معلم، شهرت داشت بهره مند شد . معلم کسى است که شیخ طوسى در کتاب رجال خود او را از یاران امام حسن عسگرى علیهالسلام مى شمارد، او به امید یافتن روایات و احادیث ناشنیده قم را به قصد شهرها و روستاهاى دیگر ترک کرد و هر جا محدث یا راوى حدیثى مىیافت که حدیثى از اهل بیت را نزد خویش داشت در مقابلش زانوى ادب مىزد و پس از مدتى باز کوله بار عشق و صفایش را بر دوش مىگرفت و راهى دیارى دیگر مىشد.کوفه یکى از شهرهایى بود که کلینى به آن قدم نهاد. در آن زمان کوفه یکى از مراکز بزرگ علمى به شمار مىرفت. کوفه شهرى بود که ابن عقده در آن حضور داشت. او در حفظ احادیث شهره آفاق بود و بسیارى از شیفتگان علم حدیث را به این شهر بزرگ مىکشاند.وى یکصد هزار حدیث را با سند در خاطر داشت و کتابهاى بسیارى را به رشته تحریر در آورده و یکى از ارزنده ترین آثارش،رجال ابن عقده ،است.در این کتاب، ابن عقده شاگردان امام صادق علیهالسلام را که حدود ۴۰۰۰ نفر بودهاند نام برده و روایات بسیارى را نیز از حضرت امام صادق علیهالسلام نقل کرده است.این کتاب تا زمان شیخ طوسى وجود داشته و متأسفانه پس از آن به سرنوشت برخى دیگر از میراثهاى فرهنگى اهل بیت علیهمالسلام گرفتار شده و مفقود گشته است.کلینى پس از کسب فیض از دهها استاد و محدث در شهرها و مناطق مختلف سرانجام به بغداد رسید، وقتى به بغداد پاى نهاد فردى گمنام نبود.شیعیان به او افتخار مىکردند و اهل سنت به دیده تحسین به او مىنگریستند، به همین مناسبت به: ثقة الإسلام، شهرت یافت و او نخستین کسى است که در دوره اسلامى به این لقب مفتخر گردید.به جرأت مىتوان گفت کلینى نام آورترین و بلند آوازه ترین اندیشمند عصر خود بود. عصرى که اوج تلاش محدّثین و علماى بزرگ و حتى نواب خاص امام عصر عج، مىباشد.ثقة الاسلام شیخ محمد کلینى با چهار سفیر و نماینده خاص حضرت امام زمان( عج )که در طول غیبت صغرى ۶۹ سال رابط بین آن حضرت و شیعیان بودند، هم عصر بود.با اینکه آن چهار تن از فقها و محدثین بزرگ شیعه بودند و شیعیان آنها را به جلالت قدر مىشناختند، اما کلینى مشهورترین شخصیت عالى مقامى بود که در آن زمان میان شیعه و سنى با احترام مىزیست و به طور آشکار به ترویج مذهب حق و نشر فضایل اهل بیت عصمت و طهارت علیهمالسلام همت مىگماشت.سرانجام صاحب کتاب شریف کافی درسال 329 هجری قمری دعوت حق را لبیک گفت ودرمسجد صفوی مشهور به تکیه مولوی خانه در شرق بغداد آرمید وآرامگاه وی قبله دلهای محبین اهل بیت (ع) است
تاریخ اماکن عتبات عالیات (72) از کتاب یاحسین کربلا نوشته حجت الاسلام علی اسماعیلی کریزی
http://baghdasht1.blogfa.com