تاریخ اماکن عتبات عالیات (64) از کتاب یاحسین کربلا نوشته حجت الاسلام علی اسماعیلی کریزی

علامه امینی، شیخ عبدالحسین

18_علامه امینی، شیخ عبدالحسین فرزند شیخ احمددرسال1320هجری قمری برابر با1281 هجری شمسی در تبریز واقع در استان آذربایجان شرقی دیده به جهان گشود وی تحصیلات مقدماتی را در تبریز گذراند.وی در سن 16 سالگی برای ادامه تحصیل راهی نجف اشرف شد و تا حدود سن 32 سالگی در آنجا مشغول کسب معارف الهی بود. در این سالها در محضر اساتیدبزرگوار حوزه زانوی ادب زده و کسب علم نمود، توکل و انقطاع علامه امینی از غیر، زبانزد عام و خاص بود. وی هرگاه با مشکلی مواجه می‌شد، متوسل به اهل‌بیت ع)،به خصوص امیرالمومنین علی( ع) می‌شد.ایشان در سن 32 سالگی به زادگاه خود تبریز مراجعت نموده و برای مدت کوتاهی در آنجا ماند دوباره به نجف رفت و برای همیشه در آنجا اقامت گزید. وی در سال ۱۳۳۵ قمری تألیف کتاب "شهداء الفضیله" را آغاز کرد. موضوع این کتاب درباره ،عالمانی بود که در راه حق به شهادت رسیده‌اند. در آن زندگی بیش از ۱۰۰ عالم شیعه از قرن ۴ تا ۱۴ ذکر شده‌است.علامه امینی(ره) در مقام اجتهاد، منزلت و جایگاه والایی داشت، و بیشتر ساعات ایشان به تحقیق و مطالعه وتدریس می‌گذشت. و مقیدبه اقامه نماز شب وانس باقرآن بود. همواره پس از نماز صبح، مشغول قرائت قرآن می‌شد ودر ماه مبارک رمضان خود را برای روزه‌داری و عبادات از کارهای دیگر فارغ می‌کرد، و در این ماه 15 ختم قرآن داشت. چهارده ختم به نیت چهارده معصوم علیهم السلام و یک ختم به نیت پدر و مادر خود. و در ماههای دیگر حداقل یک ختم قرآن داشتند.علامه امینی روی توسلات خیلی تکیه می‌کرد. ایشان شدیداً به زیارت جامعه کبیره، زیارت امین الله و زیارت عاشورا معتقد و مقید به خواندنش بود. و بسیاری از ادعیه را حفظ داشت، قسمت عظیمی از زندگی مرحوم علامه را ادعیه و توسلات پر کرده بود. علامه امینی هر شب به زیارت حرم امیرالمومنین علی ع) مشرف می‌شد و آنقدر آداب را در زیارت رعایت می‌کرد که مردم می‌ایستادند و به ایشان می‌نگریستند که آداب را بیاموزند. ایشان با کمال خضوع و خشوع و با حزن، بالای سر امام می‌نشست و با برخی الفاظِ زیارات با امام سخن می‌گفت و آنقدر اشک می‌ریخت که بر روی محاسنش جاری می‌شد و آنقدر غرق زیارت می‌شد که اکثراً از یک ساعت هم می‌گذشت.تلاش بی‌وفقه علامه امینی در دوران زندگیش باعث ضعف جسمانی ایشان شده که منجر به بیماری و زمین گیر شدنش در دو سال آخر عمر ایشان شد. خستگی‌ها و تحمل رنج‌های علامه امینی در راه اعتلای دین اسلام و مذهب تشیع و تحصیل و تدریس معارف اهل‌بیت علیهم السلام در ظهر روز جمعه 12 تیر ماه 1349هجری شمسی (28 ربیع الثانی 1390هجری قمری) درتهران به پایان رسید و صاحب الغدیر، آن پیر فرزانه و پر مایه، پس از 68 سال تلاش و کوشش، به دیدار یار شتافت بامداد روز شنبه 13 تیر ماه، پیکر علامه تا مسجد ارک تشییع شد وپس ازآن به طرف عراق حمل گردید،و در شهرهای بغداد، کاظمین، کربلا و نجف نیز با شکوه فراوانی تشییع شد و پس از طواف دادن بر گرد آستان مقدس علوی، به وصیت خودشان، در حجره‌ای از کتابخانه امیرالمؤمنین علی (ع) ، که خود بنیان‌گذار آن بود به خاک سپرده شد.

برچسب :تاریخ اماکن عتبات عالیات (64) از کتاب یاحسین کربلا نوشته حجت الاسلام علی اسماعیلی کریزی