حرم علوی( امیر المؤمنین ع)
امام على(ع) در روز جمعه 13 رجب سال سىام عام الفیل و در خانهی خدا متولد شد. نام پدرش ابوطالب است و مادرش فاطمه بنت اسد. او در حالی به زیارت خانهی خدا مشرف شد ،که نه ماهه آبستن بود درحین طواف درد زایمان را احساس کرد گفت:خدایا من به تو و به آن چه از رسولان و کتابها از جانب تو آمدهاند ایمان دارم و سخن جدم ابراهیم خلیل را تصدیق میکنم و اوست که این بیت عتیق را بنا نهاده است. به حق آن که این خانه را ساخته و به حق مولودى که در شکم من است ولادت او را بر من آسان گردان در این هنگام به فرمان خدا، دیوارخانه خدا ، شکافته شد فاطمه درون خانه رفت و دیوار به هم آمد. هرچه تلاش کردند باکلید های متعدد ومختلف درب راباز کنند امکان پذیر نبود ، پس از سه روز دیوار دوباره شکافته شد،وفاطمه بنت اسد س) سرافراز وسربلند از کعبه بیرون آمد ، در حالی که ماه پاره ای در بغل داشت، کسی که خداوند، علی اعلی میزبانی ولادتش را پذیرفت واسم شریفش راعلی ع) نامید. وی تا سه سالگی نزد پدر و مادرش بسر برد و از آنجا که خداوند می خواست ایشان به کمالات بیشتری نائل آید ، پیامبر اکرم ( ص ) وی را به خانه خود برد وهمانند پدری مهربان اورتحت تعلیم وتربیت خویش قرار داد طوری که حضرت می فرماید من نور وحی ورسالت را می دیدم وبوی رسالت را استشمام می کردم وصدای ناله شیطان را هنگام نزول وحی بر پیامبر ص) شنیدم ، او نخستین فردی است که از اهل بیت واصحاب پیامبر ص) به خدا ورسولش ایمان آورده است ،گواه فداکاری وجانباز وی در میدان جهاد : حضور در 26 غزوه از 27غزوه پیامبر ( ص ) و شرکت در سریه های مختلف است (یکی از غزوات را به دستور پیامبرص) در مدینه ماند) او امین پیامبرص) است در ضبط و کتابت وحی ،جانشین رسول خدا است به نص صریح ایشان درپایان مراسم حج الوداع و آخرین سال عمر پربرکتش در محلی به نام غدیرخم نزدیکی جحفه.اوپس از 25 سال تحمل شداید وسختی ها ی فراوان همانند کسی که خاری درچشم واستخوانی در گلو د ارد به خاطررضای خدا ومصلت اسلام ومسلمین ،با اصرار فراوان مردم وبیعت تمامی اقشار جامعه، حکومت را پذیرفت ،لکن طولی نکشید که دنیا خواهان عدالت علی ع) را برنتافته و جنگ جمل وصفین ونهروان را به راه انداختند.ودر نهایت توسط یکی از خوارج به نام ابن ملجم مرادی [1] در سحرگاه نوزدهم ماه مبارک رمضان هنگام نمازصبح در محراب مسجد کوفه، درحال سجده مورد اصابت شمشیر زهر آگین وی قرار گرفت،و صدای زیبای فزت ورب الکعبه او یعنی قسم به پرورد گار کعبه رستگار شدم. عرش الهی را لرزاند وبشریت را از نعمت وجودی اوبرای ابد، محروم ساخت،وسرانجام دوروز بعد ، بیست وسوم همان ماه روحش به ملکوت اعلی پرواز کرد وبه فیض عظیم شهادت نائل گردید.وجنازه مطهرش به امر خداوند توسط فرزندانش به نجف اشرف حمل ودرمکان فعلی ضریح مطهر امیرالمؤمنین ع) به خاک سپرده شد وتامدت ها همانند قبر مطهر فاطمه س) مخفی بود مکانی به نام سرزمین غری ،دیار یار،منزلگه عشق،خانه پدری مهربان ، راهنمائی دلسوز، کریمی سخاوتمند،مشاوری امین، طبیبی دانا، چاره درد می داند ومی تواند،عیسی وار کوروکرو کچل شفامی دهد، به اذن خدا مرده زنده می کند، روح وروان انسان ها را درمان می کند، همه را می بیند ، سخن همه را می شنود ،سلام هارا پاسخ می گوید ،حاجب ودربانی ندارد ،شب وروز نمی شناسد ،درخانه اش همیشه به روی مشتاقان باز است ، همه را می پذیرد،حتی به ابن ملجم ترحم می کند، سفارش محبت ومهربانی را درحق او روا می دارد، اوامیر مؤمنان است ،تمامی آزادگان جهان عاشق زیارت اویند، علاوه بر انسانها، ملایک نیز جهت نزول به آن سرزمین، سر از پا نمی شناسند ،صف های خود را منظم کرده ومنتظر فرمان الهی لحظه شماری می کنند،شیخ طوسی از محمد بن مسلم از امام صادق ع) روایت کرده است که : هفتاد هزار ملک هر روز، اول طواف بیت المعمور، بعد طواف کعبه، بعد سلام به قبر پیامبر ص)، بعد سلام به قبر امیر المؤمنین ع)، بعد سلام به قبر امام حسین ع) می دهند، وبعد بالا می روند واین امر تا قیامت ادامه دارد[2]
. مکان قبرمطهر امیرالمؤمنین ع)
ابا بصیر یکی از صحابه حضرت امام صادق ع) می گوید از ایشان سؤال کردم ، امیر المؤمنین ع) کجا دفن شده است ،فرمودند: در قبر پدرش نوح پرسیدم قبر نوح کجا است می گویند که در مسجد کوفه است ، فرمودند: خیر این قبر در پشت کوفه است . [3]
راوی می گوید از امام صادق ع) شنیدم که می فرمودند: کوفه باغی از باغهای بهشت است ،در آن قبر نوح ع) وابراهیم ع) وقبر سیصد پیامبر ع) وهفتاد پیامبر ص) وششصد وصی وقبر سید الاوصیاء امیرالمؤمنین ع) در آن قراردارد. [4]
در روایت دیگر ی از امام صادق ع) در مورد قبر امیر المؤمنین ع) نقل شده است که فرمودند: قبر علی ع) در غری مابین سینه وسر نوح ع)( جداکننده سر یا گردن وسینه ) پشت قبله قرار دارد. [5]
[1] - عبدالرحمان ابن ملجم مرادی یکی از خوارج بود ،همراه با دو نفر دیگر به نام های برک بن عبدالله تمیمی و عمر بن بکیر تمیمی، در مکه با هم قرار گذاشتند تا علی ع)، معاویه و عمرو عاص را بکشند و به این ترتیب جامعه مسلمانان را از فتنه خلاصی بخشند. عبدالرحمان به کوفه آمد و با دوستان خود دیدار می کرد. یک بار به دیدار گروهی از طایفه تیم الرباب رفت. در آنجا زنی را به نام قطام بنت شجنه بن عدی را دید که پدر و برادرش در نهروان کشته شده بودند. ابن ملجم وی را خواستگاری کرد. زن مهر خویش را سه هزار دینار و قتل امام علی ع) قرار داد.وبرخی گفته اند مهریه اش را ۳۰۰۰ درهم، یک کنیز و یک غلام و کشتن علی ع) تعیین کرد. ابن ملجم گفت که از قضا برای همین به کوفه آمده است. وی شمشیر خویش را به زهر آلوده ساخت و در مسجد پنهان شد. صبح روز نوزدهم ماه رمضان سال 40 هجری، هنگامی که امام علی مشغول خواندن نماز بود، شمشیر را بر فرق آنحضرت فرود آورد وموجب شهادت ایشان در بیست وسوم رمضان گردید مردم او را دستگیر کردند. امام ع) تا وقتی در قید حیات بود پیوسته سفارش وی را می فرمود و وصیت کرد که اگر خواستند او را قصاص کنند تنها یک ضربت به او بزنند. پس از شهادت امام علی ع)، ابن ملجم بدست امام حسن ع ) کشته شد. در احادیث از پیامبر نقل شده که به حضرت علی فرمود، ای علی، تو به دست شقی ترین انسانها کشته خواهی شد.
[2] - قمی شیخ عباس ، مفاتیح ص 614
[3] -همان ،ح 2
[4] - عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ الْکُوفَةُ رَوْضَةٌ مِنْ رِیَاضِ الْجَنَّةِ فِیهَا قَبْرُ نُوحٍ وَ إِبْرَاهِیمَ وَ قُبُورُ ثَلَاثِمِائَةِ نَبِیٍّ وَ سَبْعِینَ نَبِیّاً وَ سِتِّمِائَةِ وَصِیٍّ وَ قَبْرُ سَیِّدِ الْأَوْصِیَاءِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ ع همان ، ص 301 ح 6
[5] - عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَبْرُ عَلِیٍّ هُوَ فِی الْغَرِیِّ مَا بَیْنَ صَدْرِ نُوحٍ وَ مَفْرِقِ رَأْسِهِ مِمَّا یَلِی الْقِبْلَةَ همان ح 7