شهر کفل
این شهر در فاصله سی وپنج کیلومتر ی شمال شرق کوفه ودر مسیر بزرگراه بغداد قرار دارد وقبر حضرت ذی الکفل( ع) که یکی از بزرگان پیامبران بنی اسرائیل است این جا است
رشید هجری
در مدخل جنوبی شهر کفل ودر میان نخلستانها ی آن آرامگاه رشید هجری که یکی از یاران وشاگردان باوفای امیر المؤمنین( ع) وامام حسن (ع) وامام حسین( ع) است واقع شده است تاریخ دقیق شهادت وی مشخص نیست ،بر خی گفته اند که او در دوران معاویه به جرم پایدار ی در دوستی ومحبت علی (ع) به دستور وی به شهادت رسید . لکن برخی از منابع دیگر از جمله رجال کشّی به نقل از فضیل بن زبیر گوید: روزی امیرالمؤمنین همراه چند تن ازیارانش به بستان برنی رفت و زیر نخلی نشست. سپس دستور داد خرماهای یک نخلی رابچینند، آنان نیز چنین کردند و خرماها را پیش روی حضرتش گذاشتند. رشید هجری گفت: یا امیرالمؤمنین، چه خرمای خوبی! فرمود: یا رشید، تو بر شاخهاش دار زده میشوی! رشید گوید: من هر بامداد و شام میرفتم و آن نخل را آب میدادم! پس از آنکه امیرالمؤمنینجهان را بدرود گفت روزی آمدم و دیدم که شاخ و برگش را بریدهاند. با خود گفتم: اجلمن نزدیک شده است، تا آن که روزی مأمور ابن زیاد آمد و گفت: امیر را اجابت کن. با او رفتم و چون به قصر وارد شدم. چوب درخت در آنجا افتاده بود، روز دیگری آمدمو دیدم که نصف آن را پایهء چرخ چاه کرده با آن آب میکشند. با خود گفتم دوستم بهمن دروغ نگفته است با پا به پایه چرخ چاه زدموگفتم: من برای تو تغذیه شدم و تو برای من رشد کردی! سپس بر ابن زیاد واردشدم. گفت: بگو از دروغهای دوستت. گفتم: به خدا سوگند نه من دروغگویم و نه او. او به من خبر داده است که تو دست وپا و زبانم را میبری! گفت: در این صورت، به خدا سوگند، او را دروغگو میسازیم، دست و پایش را ببریدو بیرونش کنید! چون او را نزد خانوادهاش بردند، خطاب به مردم از بلاهای بسیار بزرگ وامور غریبه سخن میگفت؛و اظهار میداشت ای مردم، این گروه نزد من طلبی دارند که هنوز به انجامنرساندهاند ( مقصود این بود که آنها طلب خود یعنی بریدن دست وپا را گرفته اند لکن هنوز زبانم را نبریده اند). آن گاه مردی بر ابن زیاد وارد شد و گفت: چه کردی! دست و پایش را بریدهای؛و او اینک با مردم از بلاهای بسیار بزرگ سخن میگوید!(او با آموزش علی (ع) دارای علم بلایا ومنایابود وعلوم غریبه را می دانست) گفت: او را بازگردانید. رشید به درب خانهاش رسیده بود، که او را بازگرداندند،عبیداللّهدستور داد زبانش را نیز بریدند و او را به دار کشیدند[1] وآرامگاه وی درکوفه است ومورداحترام شیعیان اهل بیت (ع)
شهرنجف اشرف (غری شریف)
شهری آمیخته باعلم ومعرفت ،نامی همراه با پیشرفت تمدن اسلامی ،جایگاه نشر علوم آل محمدص) ،عرصه گسترش فرهنگ قرآن کریم ، موضع شنیدن قال الصادق ع ) وقال الباقر ع) ،مکتب انسان سازی ، محل اعتلای کلمه توحید ،مهدپرورش علمای اسلام ،مجتهدین ، فرهیختگان ، ومراجع بزرگ تقلید ، محل نزول ملائک، مفتخر به وجود دری گران بها ، عصاره عالم خلقت ، تجسم علم وتقوا ، مردانگی وشجاعت ، شهامت وراد مردی، صوت العداله الانسانیه ، علی بن ابیطالب( ع) ، شهری در هشت کیلومتری کوفه، 80 کیلومتری کربلا و160 کیلومتری جنوب غربی بغدادجائی که زندگی در آن موجب عزت است و مدفون شدنش رهائی از عذاب هولناک قبر . شهری مزین به نام مقدس نجف اشرف وغری شریف .شهری در مجاورت وادی السلام، بزرگترین قبرستان جهان اسلام، منزل گه برزخی ارواح همه مؤمنین دنیا تاروز قیامت .
غری: به فتح( غ )و تشدید ( ی ) به معنای نیکو،وخوب صورت، وبنای نیکو آمده است ،و بتهائی که برای آنها گوسفند انی قربانی می شده است به نام غری بوده اند،و به گفته حموی غریان دوساختمان بلند همانند صومعه در بیرون شهر کوفه نزدیک قبر علی بن ابی طالب( ع) بوده است . لکن امروز این نام زینت بخش شهر مقدس نجف است .نجف :به فتح ( ن) و(ج) وسکون ( ف) به معنای جای بلند که آب بر آن نرود ودرمیانه رود بار باشد ،توده خاک وریگ ، سیل بند ،زمین بلند وسخت را گویند[2] . وامروز نام شهر مقدسی است که در سال 41 هجری قمری مدفن بدن مبارک امیر المؤمنین( ع) گردید واین راز بزرگ را تا سال ، 170 هجری قمری در دل نهفته داشت ، جایگاهی که گفته شده، اول سرزمینی است که در آن عبادت برای خدا صورت گرفته است،و نفس کشیدن در آن برابر چهار صد سال عبادت و خوابیدن در آن معادل هفتصد سال عبادت است[3] .
[1] قمی شیخ عباس ،منتهی الآمال (با تغییراتی) ج 1 ص 197
[2] - حسینی ، سید عبد الرضا کمونه ،آرامگاه ها ی خاندان پاک پیامبر(ص) وبزرگان صحابه وتابعین ترجمه عبدالعلی صاحبی ص 192
[3] - نجاری سهل آبادی ، محمد ،کلیات جامع عتبات عالیات واماکن مقدس عراق ص 31