پیامک/تبریک فرخنده میلاد امام حسن مجتبی(ع)

پیامک/تبریک فرخنده میلاد امام حسن مجتبی(ع) جوانان بهشت را سید است او اگر تو طالب حلمی ز وی جو منم محتاج لطف آل اطهر شفاعت کن اماما روز محشر بسم الله الرحمن الرحیم پیامک/تبریک فرخنده میلاد امام حسن مجتبی(ع) سلام بر لحظه ‏هایی که تو را آوردند! سلام بر لب‏های رسول اللّه‏ که میلاد تو را به درگاه پروردگار، سبحه گفت و نام یگانه‏ات را از دست جبرئیل گرفت و در گوش عصمتت زمزمه کرد! سلام بر لبخند سرافراز علی علیه‏السلام ، که در طلوع تو اتفاق افتاد! سلام بر تو، امامتِ فردای پس از علی! سلام بر تو، شباهتِ بی‏شائبه محمدی! سلام بر اقیانوس کرامت و سخاوتی که از دامان «کوثر» و «ابوتراب» برخاست. تا خدا هست و خدایی می کند، مجتبی مشکل گشایی می کند. مهمانی حق چه باصفا شد میلاد امام مجتبی شد (این عید بر عاشقان مبارک) . ماه رحمت، سفره اش گسترده شد زنده از فیضش جهان مرده شد آسمان پرگشته از شادی و شور آمده از لطف حق میلاد نور میلاد حسن (ع) خسرو دین است امشب شادی و سرور مؤمنین است امشب از یمن قدوم مجتبی(ع) طاعت ما مقبول خداوند مبین است امشب میلاد نور، در نیمه ی ماه نور، بر عاشقان نور مبارکباد. آمده نوگل ولا / روح و روان مصطفی / نور دو چشم مرتضی فروغ چشم من رسد / زینت انجمن رسد / حسن رسد، حسن رسد شاه جوانان جهان/ امام جمله انس و جان / قدم گذارد به جهان ز مقدم او، زمین چو گلشن، بگو به زهرا، چشم تو روشن روزه داران به رهش جان و دل ایثار کنید امشب از جام تولای وی افطار کنید میلاد کریم اهل بیت مبارک در جود و کرم دست خدا هست حسن(ع) دست همه را وقت عطا بست حسن(ع) نومید نگردد کسی از درگه او زیرا که کریم اهل بیت است حسن(ع) بر خوان رحمت خداوند، امروز دست کریم تو ساقی سعادت است و ما نه تشنه طهور که جرعه نوش ظهور رُخت به صف ایستاده ایم در ضیافت الهی چهره زیبایت نقاب خلقت را گسست  یعنی که خداوند به وجود کریمت بندگانش را خواهد نواخت تو مگو ما را بدان شه بار نیست با کریمان کارها دشوار نیست میلاد امام حسن(ع) مبارک هر طرف می گذرم بانگ طرب می شنوم زآنکه میلاد حسن، نور دل بوالحسن است از حریم فاطمه در نیمه ماه صیام چهره ماه حسن تابید با وجه حسن حَسَن، آینه حُسن خداوندی است تصویر زیبایی خداوند است که در صورت خاکی نقش بسته است از بزرگواری کریم اهل بیت علیه‏السلام به دور است که هنگام نیاز و حاجت کسی، کرامت خویش بپوشاند و در انعام و اکرام به او بخل ورزد پس دست التماس ما و دامان کریمانه او! پانزده روز ریاضت را در این ماه طاعت ، یک نفس دویده ‏ایم تا در بشارت ولادت او مژده عشق بشنویم و مژدگانی مهر بگیریم او که از اشراق مهربانیها طلوع کرده و در بستر بخشندگی، دامن گسترده است. او که در اولین تصویر زمینی‏اش، تبسمی شیرین به آینه نگاه پدر و مادر هدیه داده است او که اولین نواده نبوت است و نخستین زاده امامت از نسل نور است و زاده خورشید، از تبار هدایت است و قافله‏سالار مهر و امید ماه دل‏آرای نیمه رمضان را،  پانزده روز است به انتظار نشسته‏ایم و به کرامت ومهربانیاش محتاجیم چقدر این دستان زخم‏خورده، به دستگیری کریم اهل‏بیت محتاج است ای تو با قلبم صمیمی یا حسن / تو کریم بن کریمی یا حسن داری از زهرا نشان یا مجتبی / مهربانی دل رحیمی یا حسن. . . میلاد کریم اهل بیت مبارک چو بر نیمه رسید ماه مبارک / بیامد لطفی از رب تبارک شبر،نیکو خصال و ماه صورت / کریم و اسوه در زهد و بلاغت. . . جوانان بهشت را سید است او / اگر تو طالب حلمی ز وی جو منم محتاج لطف آل اطهر / شفاعت کن اماما روز محشر. . . مژده ای دل نور چشم مرتضی آمد خوش‌آمد / شام میلاد امام مجبتی آمد خوش آمد غم مخور ای دل که در ماه دعا و استجابت / بهر تأثیر دعا، روح دعا آمد خوش آمد. . . رمضان، بهشت خدا شده ز گل جمال تو یا حسن یم علم و حکمت و معرفت، نمی از کمال تو یا حسن تو علی، تو فاطمه، تو حسن، تو حسین یا که محمدی؟ که عیان جلالت پنج‌تن، بُوَد از جمال تو یا حسن. . . آمد چو به نیمه ماه پرفیض صیام / شد طلعت مجتبی عیان چون مه تام با روی حسن خوی حسن جلوه نمود / فرزند ابوالحسن امام بن امام. . . گویند که گرد مَه، ‌زمین می‌گردد / دور فلک و عرش برین می‌گردد خورشید، جمال مجتبی را دیده است / حیران شده است و این چنین می‌گردد میلاد دومین اختر تابتاک آسمان ولایت مبارک سلام ای حُسن عالمتاب، ‌ای روح سحر سیما  سلام ای آیه مظلوم، ای غم، سوره زیبا سلام ای دومین خورشید، ای روشن‌ترین امید بتاب ای عصمت روشن، بتاب ای عصمت زیبا سرشار شمیم اهل بیت آمده است شادی به حریم اهل بیت آمده است جوشان شده است چشمه فیض خدای میلاد کریم اهل بیت آمده است. . . ماهِ روزه بود و ماه‌پاره‌ای از ورای ابرها پدید شد آفریدگار عشق و عقل نیز شادمان از آنچه آفرید شد مجتبی که شیعه رسول بود، اولین ودیعه بتول بود از نهاد مرتضی حلول کرد بعد از آن مدینه رو سپید شد میلاد حسن(ع) خسرو دین است امشب شادی و سرور مؤمنین است امشب از یمن قدوم مجتبی(ع) طاعت ما مقبول خداوند مبین است امشب ‌خواسته‌ هایتان را به آرزو کنید؛ میلاد کریم اهل بیت است میلاد کریم سبزپوش آل فاطمه، تنهاترین سردار لشکر حیدر و غریب شهر پیامبر تهنیت باد. من اسیر کرم گل پسر فاطمه ام حسنی ام بنویسید به روی کفنم بر خوان رحمت خداوند، امروز دست کریم تو ساقی سعادت است  و ما نه تشنه طهور که جرعه نوش ظهور رُخت به صف ایستاده ایم. بر ما بتاب ای جریان زلال کرامت. میلاد امام حسن مبارک بیا بر آستان رویش به هوای شعله رویم که بارقه نگاهش را به دستان خالی ما صدقه دهد. میلاد مجتبی است بیا تا به خرمی امشب بساط جشن ولادت به پا کنیم الهی دلبر دور از وطن کو؟ شب جشن حسن، ابن الحسن کو؟ حسن ای لعل لبت آب حیات حسن ای مظهر حُسن و بَرکات حسن ای جلوه نور اَزَلی شه دارین، ولیّ بن ولی حسن ای مظهر اسماء خدا حسن ای زیب ده عرش علا دین و قرآن زتو پاینده شده از تو احکام خدا زنده شده مظهر نور و صفات کبریایی ای حسن علت پیدایش ارض و سمائی ای حسن قدسیان را سیّد و سالار و یار و سروری خاکیان را مُلتجا و رهنمایی ای حسن تو گل مینویی و ریحانه باغ بهشت از جلالت عرش را، زینت فزایی ای حسن خو حَسن، طینت حسن، ظاهر حسن، باطن حسن در حقیقت رحمت بی‏منتهایی ای حسن قد حسن، قامت حسن، صورت حسن، سیرت حسن حَبَّذا آینه ایزد نمایی ای حسن نیمه ماه مبارک بس شرافت دارد امشب چون خدا بر بندگان خود عنایت دارد امشب آسمان سطح زمین را عطر و عنبر بیز کرده لاجرم با روضه رضوان شباهت دارد امشب رحمت بی‏منتهای دوست می‏بارد به عالم بس که خیر و برکت و فیض و سعادت دارد امشب این شب قدر است یا روز وصال قرب یزدان بر شب قدر از شرف آری فضیلت دارد امشب جشن میلاد حسن در عرش اعلا گشته برپا زین سبب بر لیلة‏الاسرا شباهت دارد امشب سیّد خیل جوانان بهشت آمد به دنیا مرحبا بر سایر شبها سیادت دارد امشب حق عطا کرده زکوثر گوهری مر بندگان را زین عطا بر بندگان خویش منت دارد امشب سلام ای حُسن عالمتاب، ‌ای روح سحر سیما سلام ای آیه مظلوم، ای غم، سوره زیبا سلام ای دومین خورشید، ای روشن‌ترین امید بتاب ای عصمت روشن، بتاب ای عصمت زیبا میلاد نور مبارک ماهِ روزه بود و ماه‌پاره‌ای از ورای ابرها پدید شد آفریدگار عشق و عقل نیز شادمان از آنچه آفرید شد مجتبی که شیعه رسول بود، اولین ودیعه بتول بود از نهاد مرتضی حلول کرد بعد از آن مدینه رو سپید شد . شد عید حسن که اشرف اعیاد است ذکر صلوات بهترین اوراد است شادند اگر جمله محبان، نه عجب زیرا که دل آل محمد(ص) شاد است . آیینه ی حق نمای ایزد آمد روشنگر بزم حی سرمد آمد در عرش برین فرشتگان می گویند: میلاد حسن، سبط محمد آمد خدایا! بحق مولود ماه آمرزش، از تمام گناهان ما بگذر/ آمین. ای شیعه، زمان فخر و عزت آمد چون یوسف اهل بیت عصمت آمد او سبط محمد است و فرزند علی یعنی که کریم آل عترت آمد نوری ز حریم مرتضی آمده است با حلم و وقار مصطفی آمده است فرمان اجابت دعا در این ماه از یمن قدوم مجتبی آمده است. . ماه مهمانی خدا، میلاد کریم اهل بیت(ع)، و لحظه ناب افطار = اجابت دعا به توان سه شادی عیدانه تان افزایشی، و التماس دعا سفارشی! ماه رحمت، سفره اش گسترده شد زنده از فیضش جهان مرده شد آسمان پر گشته از شادی و شور آمده از لطف حق میلاد نور *ولادت باسعادت ماه تابان ماه خدا، امام حسن مجتبی مبارک* امشب علی و فاطمه لبخند میزنند پیوسته بوسه بر رخ فرزند می زنند این سبط مصطفی است به دامان دخترش این زاده علی است فرا دست همسرش این روح فاطمه است که بگرفته در برش این طفل مجتبی است در آغوش مادرش این حاصل تلاقی دو بهر رحمت است در یم ولایت و دریای عصمت است خـتــر خـتــم رســولان پـــســـری آورده اســـت کـه جـمـالـش حـسـن و نـام نـکـویش حسن است ســروی آزاد عــیـــان گـشـتـه کــه از خـرمیـش جـلـوه ی بـاغ بـهـشـت است و صفای چمن است شـهــر یـثـرب شـده فـرخـنـده ز مـیــلاد حــســن وز تـجـلـی رخ او بـر مـه و خور طعنه زن است تـهـنــیـت گــوی مــلائــک بــزمــیــن آمـــده انـد که فضا خوش نفس از مشگ و عبیر ختن است شـیــعــیــان شــاد و فـرحـنـاک ز مـولـود حسن شادمان خاطـر سرگشته ی هر مرد و زن است صـبــر ایــوب فــرامـوش شــد از خــاطــره هــا دیـده ی خـلـق جـهـان خـیره به صبر حسن است پـســر فــاطــمـه از مــهــر بــه یــاران نـظــری دیـده هـا سـوی تـو ای دلـبـر شیرین سخن است تـو «حـیاـتی» چه غـم از وحشت محشـر داری کـه حـسـن روز جـزا دافـــع رنـج و مـحـن اسـت گل های قلبم را نثارتان می کنم.  هر آنچه شادی دارم با گلدسته های شهرم  با نفس های گرم و مهربانِ مردمم  در این روز قشنگ به شما تقدیم می کنم اگر روزی می شد. به ملاقات شما می آمدم . اخلاص و کنیزی ام را با عطر و بوی مسلمانی و عطر معرفت شیعه بودنم  که مرهون بزرگواری و محبت باطنی شما به من است  در خاک بقیع مطهرتان نثار می کردم . کاش می شد روزی آن حصار های دشمنی را از کنار مزارتان جمع می کردم  و به جای آن اشک های چشمانم را با هر چه در وجودم بود نثار خاک مقدس شما می کردم. آن روز دیگر به جرم شیعه بودن کنار مقبرة شما با حسرت به مکان دفنتان نگاه نمی کردند غربتتان در بقیع در جوار حرم مطهر حضرت محمد- صلی الله علیه و آله و سلم و در کنار مقبره های سه امام بزرگواردیگر نمایانگر تنهایی شماست و من سعی می کنم با تحصیل معرفت واقعی شما به خودم و عزیزانم جبران کنم